| สถานที่กำเนิด: | จีน |
|---|---|
| ชื่อแบรนด์: | BOSI |
| หมายเลขรุ่น: | 95-53-4 |
| จำนวนสั่งซื้อขั้นต่ำ: | ต่อรองได้ |
| ราคา: | negotiable |
| รายละเอียดการบรรจุ: | 200 กก./ถัง |
| เงื่อนไขการชำระเงิน: | ที/ที |
| สามารถในการผลิต: | 50000 ลิตร / เดือน |
| นามแฝง: | 2-aminotoluene | ความบริสุทธิ์: | 99% |
|---|---|---|---|
| หมายเลข CAS: | 95-53-4 | MW: | 107.15 |
| สี: | สีเหลืองอ่อนถึงสีเหลืองอำพันอ่อน | PH: | 7.4 (H2O, 20℃) สารละลายที่เป็นน้ำ |
| เน้น: | 99% O Toluidine,Pest Killers O Toluidine,Pest Killers General Purpose Reagent |
||
รีเอเจนต์เอนกประสงค์ O-Toluidine สำหรับยาฆ่าแมลง
O-โทลูอิดีนถูกใช้เป็นตัวกลางในการสังเคราะห์เมโทลาคลอร์และอะซีโตคลอร์ปริมาณมาก ซึ่งเป็นสารกำจัดวัชพืช ในการผลิตสีย้อมและเม็ดสีมากกว่า 90 ชนิด (เช่น สีย้อมเอโซ สีย้อมติดกรด สีย้อมไตรอารีมีเทน สารประกอบอินดิโก และกำมะถัน สีย้อม) และเป็นตัวกลางสำหรับยางสังเคราะห์และสารเคมีที่ทำให้ยางวัลคาไนซ์ ยา ยาฆ่าแมลง และสารเคมีอื่นๆนอกจากนี้ O-โทลูอิดีนยังใช้ในห้องปฏิบัติการทางคลินิก โดยเป็นส่วนผสมในรีเอเจนต์สำหรับการวิเคราะห์กลูโคส และการย้อมสีเนื้อเยื่อ
| สิ่งของ | เนื้อหา |
| ความบริสุทธิ์ | 99% |
| หมายเลข CAS | 95-53-4 |
| พิมพ์ | กรด |
| เมอร์ค | 14,9536 |
| หมายเลข EINECS | 202-429-0 |
| กลิ่น | มีกลิ่นหอมเหมือนสวรรค์ |
| ความสามารถในการละลาย | 1.5 ก./100 มล. (25°C) |
เปิดรับอาชีพ
การสัมผัสโอ-โทลูดีนจากการทำงานอาจเกิดขึ้นได้จากการสูดดมหรือการสัมผัสทางผิวหนังระหว่างการผลิต หรือระหว่างการผลิตเม็ดสี สีย้อม และสารเคมียางที่ผลิตจากสารเคมีนี้บุคลากรทางการแพทย์และห้องปฏิบัติการอาจสัมผัสได้เมื่อใช้ o-toluidine ในการย้อมสีเนื้อเยื่อ (IARC, 2010)
จากการสำรวจการได้รับสารจากการทำงานแห่งชาติของสหรัฐอเมริกา (พ.ศ. 2524–2526) มีการประมาณว่าคนงาน 30,000 คน (รวมถึงผู้หญิงประมาณ 15,500 คน) มีโอกาสสัมผัสกับโอ-โทลูอิดีน (NIOSH, 1990)แต่ไม่มีรายงานการประมาณจำนวนผู้สัมผัสแรงงานในสหภาพยุโรป
ที่โรงงานเคมีแห่งหนึ่งในอดีตสหภาพโซเวียตซึ่งมีการผลิต o-toluidine ผ่านการลดลงของ o-nitrotoluene คนงานได้สัมผัสกับความเข้มข้นของ o-toluidine ในอากาศซึ่งโดยทั่วไปจะเกินความเข้มข้นสูงสุดที่อนุญาต 2–7 เท่าจากตัวอย่างอากาศทั้งหมด 215 ตัวอย่าง ระดับการสัมผัสสูงสุดถูกสังเกตในระหว่างกระบวนการกลั่นและการสกัด (25–28.6 มก./ลบ.ม.)มีการบันทึกการสัมผัสทางผิวหนังด้วย (Khlebnikova et al., 1970)การวัดในปี 1940 ในโรงงานผลิตสีย้อมในสหรัฐอเมริการะบุว่าความเข้มข้นของออร์โธ-โทลูดีนอยู่ที่ < 0.5 ppm [2 มก./ลบ.ม.] ในอากาศในห้องทำงานและในเขตหายใจของคนงาน และ < 0.3–1.7 มก./ลิตร ในปัสสาวะของคนงานที่ทำการผลิตไทโอ-อินดิโก (Ott & Langner, 1983)มีรายงานว่าการได้รับสารออร์โท-โทลูอิดีนเกิดขึ้นในโรงงานที่เกี่ยวข้องกับการผลิตสีย้อมในอิตาลี (Rubino et al., 1982), เยอรมนี (Stasik, 1988) และสหรัฐอเมริกา (นิวเจอร์ซีย์) (Delzell et al., 1989) แต่ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับระดับการสัมผัส
บุคลากรทางการแพทย์และห้องปฏิบัติการยังมีโอกาสสัมผัสกับโอ-โทลูอิดีน แม้ว่าจะมีรายงานว่าความเข้มข้นของอากาศอยู่ในระดับต่ำ (EPA, 1984; Kauppinen et al., 2003)
ความเข้มข้นของ o-toluidine ในอากาศภายในอาคารในพืชที่ผลิตสารต้านอนุมูลอิสระที่เป็นยางหรือชิ้นส่วนยางวัลคาไนซ์มีค่าสูงถึงหลายร้อย µg/m3 และความเข้มข้นของ o-toluidine ในตัวอย่างปัสสาวะหลังเปลี่ยนกะอยู่ที่ประมาณ 100 µg/L (Ward et al., 1991; Teass et al., 1993; Ward et al., 1996; Korinth et al., 2006)
การเปิดรับที่ไม่ใช่อาชีพ
การสัมผัส o-toluidine นอกการทำงานอย่างมีนัยสำคัญอาจเป็นผลมาจากการใช้สีย้อมผม ควันบุหรี่ หรือยาชาเฉพาะที่ prilocaineในการศึกษาจากประเทศตุรกี (Akyüz & Ata, 2008) พบ o-toluidine ในสีย้อมผม 34 สีจากทั้งหมด 54 สีที่ทดสอบ ที่ระดับสูงถึง 1,547 µg/gPrilocaine ซึ่งเป็นยาสลบที่ใช้กันแพร่หลาย ถูก metabolized ไปเป็น o-toluidineในผู้ป่วย 25 รายที่ได้รับยาชาเฉพาะที่ ปริมาณเฉลี่ยของ o-toluidine adducts ต่อฮีโมโกลบิน (Hb) เพิ่มขึ้น 6–360 เท่า จาก 0.54 ± 0.95 ng/g Hb ก่อนการรักษาเป็น 22 ± 13.2 ng/g Hb ที่ 24 ชั่วโมง หลังการผ่าตัด (Gaber et al., 2007)o-โทลูอิดีนได้รับการตรวจวัดในควันบุหรี่กระแสหลักที่ 9–144 ng ต่อมวน (Stabbert et al., 2003) และความเข้มข้นในปัสสาวะของผู้สูบบุหรี่สูงกว่าผู้ไม่สูบบุหรี่ (Riffelmann et al., 1995; Riedel et al. ., 2549).o-โทลูอิดีนยังถูกตรวจพบในน้ำผิวดินและน้ำทิ้งจากโรงงานอุตสาหกรรม (Shackelford & Keith, 1976; Neurath et al., 1977; EPA, 1984; NTP, 2004) ในผักต่างๆ เช่น คะน้า เซเลอรี และแครอท ในกลิ่นระเหยง่าย ของชาดำ (Vitzthum et al., 1975; Neurath et al., 1977) และในน้ำนมแม่ (DeBruin et al., 1999) แต่ระดับโดยทั่วไปจะต่ำมาก
